Rok według kalendarza Shire'u.
1422
Z początkiem tego roku zaczęła się według kalendarza
Shire’u Czwarta Era, lecz lata liczono po dawnemu.
1427
1427
Will Whitfoot składa urząd. Hobbici wybierają na
burmistrza Sama Gamgee. Peregrin zaślubia Perełkę z Long Cleeve. Król
Elessar ogłasza prawo, na mocy którego Dużym Ludziom wzbroniony jest
wstęp do Shire’u, wolnego kraju pod opieką Północnego Królestwa.
1430
Narodziny Faramira, syna Peregrina.
1431
Narodziny Złotogłówki, córki Sama.
1432
Meriadok, zwany Wspaniałym, zostaje zarządcą Bucklandu.
Otrzymuje hojne dary od króla Elessara i Eowiny z Ithilien.
1434
Peregrin zostaje Tukiem i thanem. Król Elessar mianuje
thana, zarządcę i burmistrza członkami Rady Królestwa Północy. Sam
Gamgee ponownie w wyborach zdobywa godność burmistrza.
1436
Król Elessar w podróży na północ zatrzymuje się nad
Jeziorem Efendim. Spotyka przyjaciół pośrodku mostu na Brandywinie.
Obdarowuje Sama Gwiazdą Dunedainów. Elanor zostaje dwórką w świcie
królowej Arweny.
1441
Sam Gamgee po raz trzeci otrzymuje urząd burmistrza.
1442
Sam z żoną i córką Elanor gości przez rok w Gondorze.
Zastępuje go na urzędzie młody Tolman Cotton.
1448
Sam zostaje burmistrzem po raz czwarty.
1451
Elanor Piękna wychodzi za mąż za Fastreda z Greenholmu.
1452
Król rozszerza granice Shire’u, włączając do niego
Marchię Zachodnią (od Dalekich Wzgórz po Wieżowe Wzgórza – Emyn Beraid).
Wielu hobbitów tam się przeniosło.
1454
Narodziny Elfstana, syna Fastreda i Elanor.
1455
Sam po raz piąty zostaje burmistrzem. Na jego prośbę
than mianuje Fastreda, męża Elanor, Opiekunem Zachodniej Marchii (nowo
zasiedlonego okręgu); Fasterd i Elanor zamieszkują w domu Pod Wieżami na
Wieżowych Wzgórzach, gdzie żyć będzie potem wiele pokoleń ich potomstwa.
1462
Sam po raz szósty zostaje burmistrzem.
1463
Faramir Tuk zaślubia Złotogłówkę, córkę Sama.
1469
Sam zostaje burmistrzem po raz siódmy i ostatni; w roku
1476 składając urząd liczy sobie lat dziewięćdziesiąt sześć.
1482
W połowie lata śmierć Róży, żony Sama. 22 września Sam
opuszcza Bag End. Odwiedza na Wieżowych Wzgórzach córkę Elanor i
powierza jej Czerwoną Księgę, która odtąd przechowywana jest w rodzie
Fairbairnsów. Istnieje też w tym rodzie tradycja, pochodząca od Elanor,
że Sam podążył za góry do Szarej Przystani, by odpłynąć za Morze, jako
ostatni z Powierników Pierścienia.
1484
Wiosną przybył z Rohanu do Bucklandu goniec z wieścią,
że król Eomer pragnie zobaczyć raz jeszcze swego honorowego podczaszego.
Meriadok był już stary (102 lata), lecz zawsze krzepki. Po naradzie ze
swym przyjacielem thanem obaj przekazali synom mienie oraz urzędy i
przeprawili się przez Bród Sarn. Nigdy więcej nie widziano ich w Shire.
Doszły jednak słuchy, że Meriadok przebywał w Edoras aż do jesieni,
kiedy to zmarł król Eomer. Wówczas Meriadok i Peregrin udali się do
Gondoru i tam spędzili resztę lat, jakie im do życia zostały, a gdy
zmarli, pochowano ich w grobowcach Rath Dinen wśród najznakomitszych
mężów Gondoru.
1541
Tego roku (120 Czwartej Ery, według rachuby Gondoru) opuścił Śródziemie król Elessar. Podobno Meriadok i Peregrin spoczęli na wieczny sen po obu stronach króla w jego grobowcu. Wtedy to Legolas zbudował w Ithilien szary okręt i popłynął z biegiem Anduiny ku Morzu. Z nim, jak wieść głosi, pożeglował krasnolud Gimli. I tak, gdy okręt zniknął z widnokręgu, zamknęła się w dziejach Śródziemia karta Drużyny Pierścienia.
Tego roku (120 Czwartej Ery, według rachuby Gondoru) opuścił Śródziemie król Elessar. Podobno Meriadok i Peregrin spoczęli na wieczny sen po obu stronach króla w jego grobowcu. Wtedy to Legolas zbudował w Ithilien szary okręt i popłynął z biegiem Anduiny ku Morzu. Z nim, jak wieść głosi, pożeglował krasnolud Gimli. I tak, gdy okręt zniknął z widnokręgu, zamknęła się w dziejach Śródziemia karta Drużyny Pierścienia.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz